Kleine domper ….
Verslag Bocholt VV – FC Oppagne-Wéris
De eerste officiële wedstrijd van het nieuwe seizoen was een bekerwedstrijd, en met het nagenoeg onbekende Oppagne-Wéris kregen we een tegenstander over de vloer die een niveau lager speelt, en dus in principe een haalbare kaart. Onderschatting was daarbij natuurlijk wel uit den boze, aangezien de bezoekers op heel wat routine konden rekenen. En driewerf helaas, het is vanmiddag grondig mis gelopen in het Damburgstadion.
Met Trésor Shema, Dean Boiten, Christophe Bertjens en Ricardo Kessels bracht onze coach maar liefst vier aanvallers aan de aftrap en maakte hij zo zijn intenties duidelijk. Jammer genoeg blesseerde eerstgenoemde zich tijdens de opwarming en zo kwam Branko Gronski – ook al een aanvaller – alsnog in de startende elf. De aanvalsgolven richting doel van de bezoekers kwamen meteen op gang. In de vierde minuut miste Gronski zijn schot in uitstekende positie en iets na het kwartier mikte Boiten een scherpe voorzet van dichtbij op de doelman. Kansen en halve kansen voor KBVV, Oppagne-Wéris kon niet anders dan ondergaan, maar toen de Luxemburgers in minuut 19 een eerste keer opdoken aan het doel van Stijn Wertelaers, was het meteen prijs. Stijn weerde in eerste instantie nog goed af, maar tegen de rebound was hij kansloos: 0-1. Het leek een accident de parcours, want onze jongens kwamen nu nog heviger opzetten dan voordien. Een snelle aanval werd niet afgewerkt door Boiten, Bertjens werd afgeblokt en Scheelen kopte rakelings over doel. Net voor de rust schoot Christophe Bertjens rakelings naast. Uitstekende mogelijkheden allemaal, maar geen efficiëntie.
Na de rust hetzelfde spelbeeld: de bezoekers dachten enkel aan verdedigen en KBVV zocht nadrukkelijk de gelijkmaker. Een scherpe voorzet van Dean Boiten werd nog door Bertjens gemist, maar even later viel de bevrijdende treffer via Boiten. Althans, dat dachten we, tot de scheidsrechter het doelpunt afkeurde wegens buitenspel. Verdorie toch! Het bleek een cruciaal moment: was het aanvalsspel van onze jongens tot dan toe geduldig en gestructureerd, het laatste halfuur werd het allemaal een stuk meer chaotisch en gericht op een geslaagde individuele actie. Die lukten vaker niet dan wel, en de irritatie groeide, niet in het minst door de momenten van tijdwinnen en geniepige overtredingen. De bezoekers roken immers een stunt en gooiden al hun ervaring in de strijd om de wedstrijd dood te doen. Een kwartier voor tijd moest Wertelaers goed plat op een bezoekende counter. En nog kwamen er kansen voor onze jongens, maar Dean Boiten miste tot tweemaal toe de kans om gelijk te maken. Steeds meer moesten er nu risico’s worden genomen – met Ben Didden werd nog een stormram in de strijd gegooid – en vijf minuten voor tijd wisten de bezoekers hiervan te profiteren en de dodelijke 0-2 op het bord te schieten. Het was nog niet helemaal gedaan, zo miste Didden nog in een scrimmage voor het bezoekende doel, maar we voelden de bui hangen: het bekeravontuur zat erop.
En dus werd de eerste officiële wedstrijd in bijna zes maanden een flinke sof. Jazeker, het had net zo goed een vlotte overwinning kunnen zijn, maar vanmiddag sloeg werkelijk alles tegen. Er zit niets anders op dan de rug te rechten en toe te werken naar de competitie, die start over twee weken. Laten we immers positief blijven: the best is yet to come…