Zover had het niet mogen komen. In de beginfase probeerde thuisploeg Hades nog te prikken, maar onze jongens namen al snel het heft in handen, met de nodige doelkansen tot gevolg. Laurens Vermijl was een gesel voor de thuisverdediging, creëerde kansen voor zijn team en trof zelf het doelhout. Er werd in de eerste helft niet gescoord, en onfortuinlijke Laurens zag ook nog eens broer Marnick – zo sterk bezig dit seizoen – uitvallen met een blessure. Diens vervanger Berre Peeters, een Bocholter jeugdproduct, deed het gelukkig voortreffelijk.

Na de rust was het zo’n beetje hetzelfde verhaal: KBVV domineerde en Hades onderging de wet van de sterkste. Intussen tikte de klok natuurlijk verder, en de 0-0 leek eerder een bron van frustratie te worden dan een gewonnen punt. Temeer daar gewezen Bocholtenaar Kristof Bloemen na een gemene fout met geel bijzonder goed wegkwam.

En dan de slotfase, toen iedereen zich al had neergelegd bij een gelijkspel. Vanuit het niets zwiepte Andreas Mele op hoekschop een gevaarlijke bal richting het plaatselijke doel, en die vloog zowaar in het doel (0-1). Flink protest bij de thuisploeg, die een overtreding had gezien, maar het mocht niet baten – integendeel, een lokale speler kreeg nog een rode kaart. Bocholt VV won zo de wedstrijd bij gouwgenoot Hades en toont zich dit seizoen heel erg bij de les.

Volgende week spelen we thuis, tegen het sterke SK Heist. Dat mag gerust een topwedstrijd worden genoemd. Het seizoen is nog pril, maar toch durven we nu al zeggen dat Bocholt VV anno 2025 gewapend is om een woordje mee te spreken.

Knap gedaan mannen!